حتی سمت گیری سینمای اسپانیا به سوی سینمای سیاسی و فرمایشی که حاصل حکومت دیکتاتوری فرانکو تا اواسط دهه ۷۰ بود؛ باعث شد سینمای اسپانیا تقریبا نفس‌های آخر را بکشد. با اینهمه وجود استعدادهای فراوان و ناب در دهه ۹۰ و در ادامه‌ی آن باعث شد سینمای اسپانیا هنوز سرپا باشد.
در دهه ۱۹۴۰ "لوئیس بونوئل" نه تنها نام‌آورترین چهره‌ی سینمایی اسپانیا که یکی از غول‌های سینمای جهان شناخته می‌شد. بونوئل در طی ۶۰ سال فیلمسازی مکتب سورئالیسم را راه اندازی کرد وخود براستی پدر این سبک قلمداد گردید.
از زمان ساخت "سگ آندلسی" در ۱۹۲۹ تا ساخت "ویریدیانا" در ۱۹۶۱ و "جذابیت پنهان بورژوازی" در ۱۹۷۲ او همواره در نک قله سینمای جهان جای داشت و از این رو محترمترین و معتبرترین فیلمساز تاریخ اسپانیا شناخته می‌شود.
مهاجرت بونوئل در دهه ۵۰ به فرانسه اما باعث شد چند استعداد دیگر در داخل اسپانیا راه او را ادامه دهند که مهمترین‌شان کارلوس سائورا است.
سائورا اگرچه همواره در سایه لوئیس بوئوئل بوده اما یکی از تاثیر گذارترین کارگردانان اسپانیایی شناخته می‌شود که سینمای اسپانیا را برای دو دهه بعد از مرگ بونوئل در ۱۹۸۳ نمایندگی کرد. او در ۱۹۹۹ توانست نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی زبان برای فیلم تانگو شود.
سینمای اسپانیا به لحاظ بازیگران درجه اول سینمایی نیز همواره حرفهایی برای گفتن داشته است. در حال حاضر پنه لوپه کروز و خاویر باردم دو هنرپیشه‌ی برنده جایزه اسکار و چهره‌های جهانی سینمای اسپانیا در دنیای بازیگری هستند. خاویر باردم در فیلم‌های مطرحی مانند جایی برای پیرمردها نیست و عشق سالهای وبا بازی کرده است.
در سالهای اخیر کارگردانان مستعدی مانند پدرو آلمودوار به سینمای جهان معرفی شدند. آلمودورا در سال ۱۹۹۹ توانست در کنار هموطن پیش کسوت خود سائورا، نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شود و به آن نیز برسد. او برای فیلم "همه چیز در باره مادرم" به این جایزه مهم رسید.
از سال ۲۰۰۰ تاکنون در کنار نسل تقریبا قدیمی مانند پدرو آلمودوار و سائورا فیلمسازانی نظیر ژرارد اولیوارس و میگوئل کورتیس نیز ظهور کردند که اگرچه هنوز به چهره‌های جهانی تبدیل نشدند اما از مستعدترین‌های سینمای اسپانیا به شمار می‌آیند.
بدنه‌ی سینمای اسپانیا نیز اما در دهه‌ی اخیر بدلیل مسائل اقتصادی شدیدا آسیب دیده است. به نحوی که سال ۲۰۱۳ بدترین سال برای سینمای این کشور به حساب می‌آید. در واقع با داشتن بهترین استعدادها، سینمای اسپانیا چاره ای ندارد جز اینکه به ساخت و سازهای تولید مشترک بپردازد.
افزایش مالیات برارزش افزوده بر قیمت بلیت سینماهای اسپانیا موجب شد تا قیمت هر بلیت با جهشی ۲۱ درصدی روبرو شود. جدای از این اسپانیا از دیرباز مهد قاچاق فیلم و کپی‌های غیرقانونی بوده است. تمام این مشکلات باعث شده سینمای اسپانیا در حال حاضر تولیدات کمی را داشته باشد.
شرح عکس: لوئیس بوئل پایه گذار مکتب سورئالیسم در سینما؛ پشت دوربین در حین ساخت فیلم ویریدیانا محصول ۱۹۶۱
